Het "gevoel"

Vandaag verlaten we Saint Louis, Missouri. En een misery it was! Armoedig, veel leegstand van huizen, kantoorgebouwen, hotels. Wat eens hotels van grandeur waren, zijn nu "tweederangs" onderkomens. Op straat zie je mensen die behoren tot de onderste lagen van de bevolking, werkloos, ruzie zoekend, provocerend. De nacht dat wij er waren zijn er twee moorden gepleegd. Gelukkig niks van meegekregen...

Tijd voor een nieuwe dag dus! We gaan naar Springfield, ook nog Missouri. De weg is goed. Natuurlijk op zijn tijd veel vrachtverkeer, maar dat schijnt er bij te horen. Het gaat vlot, en erg lange rit is het niet. We krijgen nu een beetje het  route-66-gevoel. Dit moet de weg zijn die al zo lang bestaat, waar al zoveel mensen voor ons over heen zijn gegaan. In ongeveer vier uur, inclusief lunch stop. Zijn we op de plaats bestemming. Het is (weer) warm, maar gelukkig niet zo extreem als gister.

We Komen bij het hotel en krijgen de sleutels. Uitleg over de gratis te gebruiken wasmachine en droger en wat al niet. Omdat het warm is, gaat Arjen gelijk zwemmen. Ik gooi een was in de wasmachine ga ook naar het zwembad. Een uurtje later zijn we teug in de kamer, de was is opgevouwen. We gaan even naar de supermarkt, wat te drinken halen, fruitje, yoghurtje etc. Daarna heerlijk aan een rood wijntje op het terras bij de kamer.

Op aanraden van een jongen achter de balie van het hotel, gaan we vanavond een steak eten bij Jimm's steakhouse. En lekker dat het was! Na het eten even tv kijken en dan slapen.